سخنان حسن روحانی درباره شیوع ویروس کرونا در کشور حاکی از عدم تامل وی در این موضوع است. از نخستین روزها که گفت «از شنبه همه چیز به روال عادی برمی‌گردد» باید حدس می‌زدیم که بعدتر چه خواهد گفت. برای نمونه سخنان روحانی در جلسه هیئت دولت در روز چهارشنبه را بررسی میکنیم.
روحانی در ابتدای سخنانش از سیر نزولی آمار ابتلا به کرونا گفته است: «آمار همه استانها را که دیشب می خواندم خوشبختانه دیروز بدون استثنا در همه استانها سیر نزولی بوده است و این برای من بسیار خوشحال کننده بود که مسیری که پزشکان ، متخصصان و مردم ما انتخاب کردند، یک مسیر درستی بوده است.»
در ادامه بر این تاکید کرده است که پیک بیماری در اول فروردین بوده که از آن عبور کرده‌ایم: «عبور از پیک بیماری هم در اکثر استانها مربوط به روزهای اول فروردین میشود. یعنی الان آمار را در استان‌های مختلف نگاه می کنیم، دوم و سوم فروردین از پیک عبور کردند و شرایط نزولی شروع شد»
در ادامه به خالی بودن تخت‌های بیمارستانی اشاره کرده و گفته :«تخت‌های بیمارستانی نیروهای مسلح ما هم خالی مانده است. تخت‌های بیمارستانی خود وزارت بهداشت و درمان هم خالی مانده است. آمار چند روز پیش وزیر این بود که ۱۳ هزار تخت ما خالی است و نه تنها تخت معمولی ما خالی است، تخت ویژه و مراقبت‌های ویژه و آی‌سی‌یوی ما در شهرها هم خالی است.»
این سه گزاره را با دقت بخوانید. متاسفانه باید گفت هر سه جمله نسنجیده بیان شده است و اثرات مخربی بر افکارعمومی دارد. مثلا در عبارت نخست، رئیس‌جمهور مدعی شده آمار ابتلا در همه استانها سیر نزولی دارد. در حالی‌که چند دقیقه بعد سخنگوی دولت جلوی دوربین‌ها از این میگوید که در برخی استانها در وضعیت نزولی هستند.
مضاف بر این، افکارعمومی هر روز شاهد ارائه آمار رسمی از سوی وزارت بهداشت است و این آمار سیر نزولی ندارد. به‌خصوص اینکه در هفته اخیر سیر صعودی عجیبی گزارش شده است و آمار تفکیک‌شده استانها هم ارائه نمیشود. در چنین شرایطی رئیس‌جمهور چگونه از سیر نزولی بیماری میگوید؟ آیا اندکی به وضعیت افکارعمومی توجه نمی‌کند.
درباره عبور از پیک بیماری هم وضعیت به همین صورت است. اگر در روزهای اول فروردین از پیک بیماری عبور کردیم پس چرا از روز هفتم فروردین شاهد جهش در آمار مبتلایان بوده‌ایم؟ به نمودار زیر دقت کنید:
دقیقا از روز چهارم فروردین نمودار سیر صعودی به خود گرفته است. با مقایسه اعداد اعلام‌شده از سوی وزارت بهداشت و سخنان روحانی، افکار عمومی با خود می‌اندیشد چگونه با عبور از پیک بیماری آمار مبتلایان در کشور جهش داشته است.
به‌خصوص اینکه در همین روز به خبرنگاران گفته است: «خوشبختانه اکنون وضع ما در کل استانها بسیار بهتر از قبل است، اما این به معنای آن نیست که ما بیماری را کنترل و مهار کرده ایم این به معنای آن است که بیماری را مدیریت کرده ایم. بنابراین نباید دچار توهم شویم ما در مرحله کنترل و مهار بیماری نیستیم ما در مرحله مدیریت بیماری قرار داریم هر زمان که به مرحله کنترل و مهار بیماری رسیدیم آن را اعلام میکنیم.»
در بخش دیگر، روحانی مدعی خالی بودن تخت‌های بیمارستانی و آی‌سی‌یو در کشور شد که این ادعا هم از منظر افکارعمومی قابل پذیرش نیست. مثلا روز سه‌شنبه گفت‌وگویی با رئیس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری در صفحات رسمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که ایشان در آن ویدئو به‌صراحت می‌گویند که بیمارستانها خالی نیستند و پر هستند. البته ایشان در این ویدئو تایید میکنند که بیماری در کشور در حال مدیریت است.
روحانی در قسمت دیگری از سخنانش در روز چهارشنبه قرنطینه چینی در ووهان را توضیح داده و گفته است این شیوه در ایران قابلیت اجرا نداشت. در این زمینه به نظر میرسد متاسفانه باز هم رئیس‌جمهور بدون تامل کافی سخن گفته است. سوالی که اکنون برای افکار عمومی مطرح است این است که محدودیت‌های اجراشده از ۸ فرپردین چرا از ۲۵ اسفند اجرا نشد.
طبعا همه متخصصان می‌دانند کشور ما در شرایطی نیست که قرنطینه کامل به سبک چین اجرا کند، اما همه می‌دانند میشد مانع سفرهای نوروزی شد و جلوی انتشار ویروس در کشور را گرفت. چه‌اینکه احتمالا صعود آمار ابتلا پس از چهارم فروردین به سفرهای نوروزی بی‌ارتباط نیست.
البته افراد آگاه به وضعیت سیاسی کشور می‌دانند که روحانی با این سخنان نشان داد هنوز در حال و هوای انتخابات است و به سخنان رقبای سابق خود حساس.
در نهایت باید گفت به نظر میرسد این اظهارات ریشه در یک واقعیت دارد و آن هم دست‌کم گرفتن این بیماری است. حتی اگر نیت روحانی در این اظهارات امیدوار کردن مردم باشد باز هم اینگونه بیانات در عمل به ضد خود تبدیل می‌شوند و باعث اعتمادسوزی می‌شوند.
مضاف بر این چنین اظهاراتی که نمونه آن را در این چهل روز زیاد دیده‌ایم به جایگاه ریاست‌جمهوری در نظر مردم و افکار عمومی ضربه جدی وارد میکند.
