به گزارش الف، مهدی فضائلی، عضو دفتر نشر آثار مقام معظم رهبری در یادداشتی نوشت: در هریک از ادوار مختلف، رؤسای جمهور تلاش کرده‌اند دولت خود را با ویژگی و عنوانی متمایز و مشخصه اصلی آن را با صفت یا واژه‌ای برجسته کنند؛ یکی با واژه سازندگی، یکی اصلاحات، دیگری خدمت، یکی دیگر اعتدال و آن دیگری مردمی، تا امروز که دولت دکتر پزشکیان «وفاق» را رویکرد اصلی و وجه تمایز خود قرار داده است.
برخی از این رویکردها به گفتمان هم تبدیل شد، ولی بیشتر آنها در حد رویکرد باقی ماند.
رویکردی که چارچوب نظری پیدا کند و درست تعریف و مرزهای معرفتی آن دقیق مشخص شود، ظرفیت گفتمانی پیدا می‌کند؛ و الا از کلیاتی تکراری و مبهم فراتر نخواهد رفت.
در اواخر دهه ۷۰، رهبر انقلاب ۴ محور اسلام، انقلاب، امام و رهبری را برای وفاق بین جریان‌های سیاسی کشور مطرح کردند و در دیدارهایی جداگانه با رئوس جریان‌ها، همه را حول این ۴ محور فراخواندند؛ ولی متأسفانه برخی از این جریان‌ها به این محورها پایبند نماندند و وقایع فتنه ۸۸ تلخ‌ترین پیامد این عدم‌پایبندی بود.
امروز اگر دکتر پزشکیان چارچوب وفاق را شفاف بیان نکند و مفهوم وفاق همچون توپی سرگردان وسط میدان سیاست رها شود، هرکس از راه برسد به آن ضربه‌ای وارد خواهد کرد و به سرگردانی آن خواهد افزود.
تکرار واژه وفاق بدون تحدید آن، هرکسی را از ظن خود یار آن خواهد کرد و در این حالت نه‌تنها وفاقی شکل نخواهد گرفت، بلکه اختلاف برداشت‌ها خود ضد وفاق عمل خواهد کرد!
پس از رأی اعتماد کامل مجلس شورای اسلامی به کابینه دکتر پزشکیان که سطح بالایی از همدلی مجلس با رئیس‌جمهور به‌رغم داشتن گرایش سیاسی متفاوت را به نمایش گذاشت، شاهد برخی مواضع از سوی برخی چهره‌های سیاسی جریان موسوم به اصلاحات و انتصابات در برخی دستگاه‌ها هستیم که بیانگر سوءتفاهم در مفهوم وفاق است.
اشتباه محاسباتی جریان موسوم به اصلاحات و اتخاذ مواضع زیاده‌خواهانه و از جمله گستاخی درباره فتنه ۸۸ و عوض‌کردن اصطلاحاً جای جلاد و شهید، نه‌تنها هیچ کمکی به وفاق نمی‌کند، بلکه این مفهوم ارزشمند را به‌شدت مورد آسیب قرار می‌دهد.
دکتر پزشکیان که خیرخواهانه و صادقانه ویژگی وفاق را برای دولت خود برگزیده‌اند و در ترکیب کابینه هم سعی کرده‌اند آن‌را به نمایش بگذارند، بیش و پیش از همه باید از این مفهوم صیانت کنند تا عده‌ای با برداشت‌های غلط یا سوءاستفاده، وفاق را در نطفه خفه نکنند.
از جمله راه‌های صیانت از «وفاق»، شفاف‌سازی حدود و ثغور آن از سویی و ترسیم خط قرمزها از سوی دیگر است.
مرزبندی با زیاده‌خواهان و جلوگیری از انتصاب افراد بدسابقه (که اظهار ندامت نکرده‌اند) به‌خصوص در مدیریت سطوح بالا و میانی، از دیگر اقداماتی است که دکتر پزشکیان برای صیانت از رویکرد اصلی دولت خود یعنی وفاق، می‌توانند انجام دهند
