به گزارش ایسنا، داده‌های رسمی که روز جمعه منتشر شد، نشان داد پالایشگاه‌های چین در سپتامبر، ۱۴.۲۹ میلیون بشکه در روز نفت پالایش کردند که اندکی نسبت به ۱۳.۹۱ میلیون بشکه در روز در اوت افزایش یافت، اما ۵.۴ درصد در مقایسه با مدت مشابه در سال ۲۰۲۳ کاهش داشت.
افت فعالیت پالایشی در حالی مشاهده شد که قبل از آن، آمار نشان داد واردات نفت به چین در سپتامبر، نسبت به مدت مشابه سال گذشته، ۰.۶ درصد کاهش یافته و به ۱۱.۰۷ میلیون بشکه در روز رسید و پنجمین ماه متوالی بود که میزان واردات نسبت به سال ۲۰۲۳، کمتر شد.
ضعف بخش نفت چین به معنای آن است که این کشور امسال حجم قابل توجهی نفت مازاد بر نیاز دارد که احتمالا به ذخایر تجاری یا استراتژیک افزوده می‌شوند.
چین که بزرگترین واردکننده نفت در جهان است، حجم نفتی که به ذخایر استراتژیک و تجاری سرازیر می‌شود را فاش نمی‌کند اما این حجم می‌تواند با محاسبه میزان پالایش نفت از نفت وارداتی و تولید داخلی، محاسبه شود.
طبق آمار دفتر ملی آمار چین، تولید داخلی در سپتامبر، ۴.۱۵ میلیون بشکه در روز بود که ۱.۱ درصد در مقایسه با مدت مشابه در سال ۲۰۲۳، افزایش داشت.
با کنار هم قرار دادن تولید داخلی و واردات، مجموعا ۱۵.۲۲ میلیون بشکه در روز نفت برای پالایش، موجود خواهد بود. تولید پالایشگاهی، ۱۴.۲۹ میلیون بشکه در روز بود و ۹۳۰ هزار بشکه در روز مازاد بر جای گذاشت.
برای ۹ ماهه سال که کل حجم نفت موجود، ۱۵.۲۵ میلیون بشکه در روز بود و پالایش ۱۴.۱۵ میلیون بشکه در روز، ۱.۱ میلیون بشکه در روز مازاد عرضه بر جای ماند.
لازم به ذکر است که همه این مازاد عرضه نفت به ذخایر اضافه نشد و بخشی از آن، در پالایشگاه‌هایی پالایش شد که در آمار رسمی نیامدند. اما این حجم نسبتا اندک نشان می‌دهد واردات نفت به چین بسیار بالاتر از میزان مورد نیاز این کشور برای مصرف داخلی است.
سوال بازار این است که چرا پالایشگاه‌های چینی همچنان به واردات نفت بیشتر از میزان مورد نیازشان ادامه می‌دهند؟
تغییرات قیمت نفت
پاسخ به احتمال زیاد، در تغییرات قیمت‌ها قرار دارد؛ الگوی اخیر این بوده که چین زمانی که پالایشگاه‌ها، قیمت‌ها را پایین می‌دانند، نفت خام بیشتری وارد می‌کند، در حالی که وقتی قیمت‌ها را خیلی بالا می‌بینند یا خیلی سریع افزایش می‌یابند، واردات نفت کاهش می‌یابد.
شایان ذکر است که در سپتامبر سال گذشته، پالایشگاه‌های چینی در واقع از ذخایر خود استفاده می‌کردند و ۱۵.۴۸ میلیون بشکه در روز نفت وارد کرده و در مقابل ۱۵.۲۴ میلیون بشکه نفت پالایش کردند که به کمبود ۲۴۰ هزار بشکه در روز منتهی شد.
در زمان وقوع این اتفاق، قیمت نفت در حال افزایش بود و قیمت‌های آتی نفت برنت از ۷۳.۳۹ دلار در هر بشکه در پایان ژوئن، به ۹۷.۰۶ دلار در پایان سپتامبر سال گذشته صعود کرده بود.
با این حال، امسال شاهد الگوی متفاوتی در قیمت‌های نفت بوده‌ایم، به طوری که قیمت نفت برنت از ۹۲.۱۸ دلار در ۱۲ آوریل که بالاترین رکورد قیمت این شاخص در سال ۲۰۲۴ بود، عقب‌نشینی کرد و تا ۱۰ سپتامبر، به ۶۸.۶۸ دلار رسید. قیمت از آن زمان بهبود یافته و در معاملات روز دوشنبه بازار آسیا به حدود ۷۳.۱۶ دلار در هر بشکه رسید اما در این سطح احتمالا پالایشگاه‌های چینی قیمت‌ها را معقول می‌دانند.
همچنین، پالایشگاه‌های چین به دنبال ایجاد ذخایر اضطراری به عنوان اقدام احتیاطی در صورت تشدید تنش‌ها در خاورمیانه و اختلال در ترانزیت نفت یا تهدیدی پایدار هستند که باعث شود نرخ پریمیوم قیمت حفظ شود.
با این حال، تردیدی وجود ندارد که بخش نفت چین، ضعیف است و اگر پالایشگاه‌ها نفت مازاد برای نیازهای خود خریداری نمی‌کردند، این ضعف بسیار بیشتر به نظر می‌رسید.
بر اساس گزارش رویترز، این داده‌ها همچنین پیش‌بینی‌های پایین‌تر اوپک از رشد تقاضای چین برای نفت را بسیار خوش‌بینانه نشان می‌دهد؛ به طوری که هر چند واردات چین در ۹ ماه اول سال ۳۵۰ هزار بشکه در روز کاهش یافت، این گروه تولیدکننده تخمین می‌زند که تقاضای این کشور برای نفت در سال جاری، ۵۸۰ هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.