1-از زمانی که تئوریسین‌های «حزب مشاركت» ویروس پلورالیسم سیاسی را زیر پوست جامعه سیاسی تزریق كردند، مجمع روحانیون مبارز دچار انشعاب شد و یك ضلع رقابت‌های سیاسی با دور شدن از مبانی امام (ره) و رهنمودهای بنیانگذار جمهوری اسلامی در منشور برادری، قواعد مشاركت و رقابت را در كشور به هم زد.
محصول تكثرگرایی در این ضلع باعث شد برخی به تجزیه‌طلبان، معاندین و مخالفان انقلاب و منافقین بپیوندند، برخی در برزخ حمایت از انقلاب و مخالفان انقلاب، یك دوزیستی سیاسی توأم با بی‌هویتی را بگذرانند و به پروژه سكولاریزاسیون بپردازند.
برخی نیز با پایبندی به امام (ره) و مبانی انقلاب اسلامی عطای چپ‌اندیشی در سپهر سیاست ایران را به لقای آن ببخشند و در كنار نیروهای انقلاب به هم‌افزایی در حوزه اقتدار ملی فكر و عمل كنند.

2- آثار و نتایج ویروس پلورالیسم سیاسی در جناح دیگر باعث شد از انتخابات 84 به بعد، اصولگرایان نیز به كثرت‌گرایی روی آورند و از وحدت و همگرایی فاصله بگیرند. ترس از دست دادن قدرت و حرص و طمع به كسب قدرت، باعث شد برخی كه مأمور بودند در سنگر صیانت از تنگه احد انقلاب بمانند، تنگه را رها كنند و برای تقسیم غنائم خود را از آن مرتبت پاسداری فرو كاهند. این فروكاهیدن، باعث شد رقابت‌های سیاسی طی 30 سال گذشته فراز و فرودهایی را طی كند.

3- اكنون چشم‌انداز مشاركت در دو سوی اصلی رقابت از باب وحدت حداكثری دچار ابهام و اخلال است.
این اخلال و ابهام به لحاظ رهبری جریان و نیز گفتمان و هویت سیاسی دچار بحران مشروعیت است. دشمن در چارچوب یك جنگ شناختی و جنگ روانی از این بحران برای كاستن اقتدار ملی سود می‌برد.

4- مجلس یازدهم با كارنامه‌ای مشخص به داوری رهبری معظم انقلاب در مجموع یك مجلس انقلابی بوده است. این مجلس محصول ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی است.
نیروهای انقلاب برای تداوم مسیر انقلابیگری باید با وحدت حداكثری، توفیق انتخابات گذشته را تكرار كنند.

5-شناخت میدان مشاركت و رقابت و شناخت واقعی رقیب، همه نیروهای انقلاب اسلامی را به همگرایی و وحدت حداكثری فرا می‌خواند. كژراهه تكثر‌گرایی، مشی درستی در سیاست ورزی در این دروه از انتخابات مجلس شورای اسلامی نیست.
فضا را غبارآلود كردن برای پنهان كردن مختصات میدان و علمداری و علمداران آن نوعی همكاری با رقیب اصلی است.
فقط كمی هوش سیاسی لازم است كه از ورود به این وادی پرهیز كنیم.

6- راهپیمایی عظیم 22 بهمن امسال  یك رخداد عظیم و حماسی بود كه چشم جهانیان را خیره كرد. این راهپیمایی عظیم در آستانه پیروزی قریب‌الوقوع ملت فلسطین نشان داد ایران اسلامی به عنوان ام‌القرای جهان اسلام و ام‌القرای جهان آزاد چون كوه در برابر تجاوزات آمریكا و صهیونیسم بین‌المللی ایستاده است و ملت ایران مشعل آزادی و عدالت را به دست گرفته و پیشاپیش ملت‌های جهان به سوی حضور و ظهور امام عصر (عج) در حركت است.