در روزهای اخیر شاهد تشدید تنش و درگیریها در منطقه غرب آسیا بوده ایم. در این راستا، پس از حمله پیجری رژیم اشغالگر قدس به لبنان و منفجر شدن برخی دیگر از ادوات الکترونیکی نظیر بی‌سیم ها، موبایل ها، لپ‌تاپ‌ها و حتی پنل های خورشیدیِ تولید برق، و البته اقدام تروریستی رژیم صهیونیستی در به شهادت رساندن شماری از فرماندهان حزب الله لبنان نظیر شهید "ابراهیم عقیل" در جریان حمله یک جنگنده اف 35 اسرائیلی به ساختمانی در بیروت، مقاومت اسلامی لبنان نیز با شمار قابل توجهی موشک و پهپاد، به عمق اراضی اشغالی حمله کرد و به طور خاص اهدافی را در حیفا اشغالی و همچنین پایگاه نظامی رامات دیوید در قلب فلسطین اشغالی درهم کوبید. 

در این چهارچوب، حزب الله لبنان دوربُردترین حمله خود به فلسطین اشغالی از تاریخ هشتم اکتبر سال قبل میلادی را انجام داده است. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس سعی داشته با تشدید تحرکات تروریستی اسرائیل، حزب الله لبنان را وادار به متوقف کردن حملاتش به مناطق شمالی فلسطین اشغالی کند. حملاتی که ماه هاست زندگی در شمال اراضی اشغالی را فلج کرده اند و موجب فرار بیش از 200 هزار شهرک‌نشین صهیونیست شده اند. 

در این چهارچوب، ناتوانی چندماهه رژیم صهیونیستی در استقرار مجدد امنیت در این مناطق سبب شده تا این رژیم با یک بی‌آبرویی بزرگ نزد افکار عمومی ساکن در فلسطین اشغالی و البته محیط منطقه ای و ورای آن رو به رو شود. با این همه، در سطحی کلان به نظر می رسد که روند تحولات در منطقه غرب آسیا به نقطه ای حساس رسیده است. نقطه ای که در قالب آن شاهد نبرد راهبردهای مختلف و تئوریسین ها هستیم. با این حال، نکته جالب توجه این است که هر چه گزینه های پیش روی رژیم اشغالگر قدس محدود و مشخص هستند، جریان مقاومت گزینه های در دسترسِ متنوع و البته شگفت انگیزی را در اختیار دارد. 

در این رابطه، همگان می دانند که اسرائیل، تهدید به حمله به لبنان می کند و یا ترور فرماندهان مقاومت و ایجاد وحشت در منطقه را در دستورکار دارد و گزینه ای دیگر را نمی تواند عملیاتی کند. این در حالی است که هر چه به جلو حرکت می کنیم، شگفتانه های اعضای مختلف محور مقاومت علیه اشغالگران اسرائیلی بیشتر و بیشتر می‌شود و همین مساله عمق وحشت و نگرانی صهیونیست ها را به شدت افزایش داده است. 

به عنوان مثال، حزب الله لبنان هنوز از بسیاری از تسلیحات راهبردی خود علیه اراضی اشغالی استفاده نکرده و یا اسرائیل هیچگاه تصور نمی کرد که انصارالله یمن اقدام به شلیک موشک فراصوت به عمق اراضی اشغالی کند. گروه‌های مقاومت عراقی و سوری نیز هنوز برگ های برنده خاص خود را علیه اسرائیل رو نکرده اند و البته که حماس نیز با گذشت قریب به یک سال از آغاز جنگ غزه، همچنان از توان عملیاتی بالایی برخوردار است. موضوعی که مورد اعتراف بسیاری از تئوریسین های نظامی رژیم صهیونیستی و حتی غربی نیز بوده است. بگذریم که کرانه‌باختری نیز در مدت اخیر مجموعه ای از شگفتانه ها را علیه صهیونیست ها رو کرده و همچنان گزینه های زیاد و متنوع دیگری را علیه این رژیم روی میز دارد. 

از این رو، هر چه صهیونیست ها به بن‌بست رسیده اند و گزینه های راهبردی چندانی را پیش روی خود نمی‌بینند، این وضعیت برای جریان مقاومت متفاوت است. موضوعی که از ایجاد چشم اندازهای متفاوت و معنادار، در آینده معادلات سیاسی و امنیتی منطقه غرب آسیا و البته کلیت منطقه خاورمیانه حکایت دارد.