روزنامه جوان نوشت: بازار گفتگو‌های انتخاباتی داغ شده است و همه به دنبال موجه‌سازی از چهره خود برای جمع‌اوری رأی! در این میان بسا کسان از دلسوزی برای مردم دریغ نکنند! به همین خاطر «وضع موجود» آن چیزی است که در محور این گفتگو‌ها قرار می‌گیرد و نمی‌توان از آن گریخت. اینکه وضع موجود اسف‌بار اقتصادی و معیشتی را چه کسی مرتکب و مسبب شده است، چیزی است که متولیان امر- دولت و اصلاح‌طلبان، به عنوان حامیان اصلی دولت-می‌خواهند بر گردن دیگران بیندازند. اما آیا از آن گریزی هست؟!
دیروز در یک گفت‌وگوی اینترنتی با محور انتخابات ۱۴۰۰ که تاجزاده، کرباسچی، جلایی‌پور و فقیهی و دیگران در آن حضور داشتند، کرباسچی از تاجزاده انتقاد کرد که بدون در نظر گرفتن مشکلات رفاهی و معیشتی مردم، هر روز صبح توئیت‌هایی می‌زند که ابزار دست خارجی‌ها علیه نظام و در واقع علیه مردم می‌شود. کرباسچی به تاجزاده گفت: مشکل مردم، گفتمان نیست که خارجی‌ها برای ما کف بزنند، مشکل، معیشت و رفاه است و این وضع موجود تقصیر همه ماست.
کرباسچی خطاب به تاجزاده گفت: بحث ما فعلاً نسبت به رقبای خودمان نیست. بحث بر سر این است که آیا برنامه و انسجام اصلاح‌طلبان، سامان درستی دارد؟! اگر همه حرفهای آقای تاجزاده درست باشد و روش شما درست است، آیا در جمعیت اصلاح طلبان، باید کار جمعی کنید یا کار فردی؟ شما عضو یک جمعیتی هستید، آیا برنامه خودتان را تصویب کرده‌اید؟ اگر فردی کار میکنید آن یک بحث دیگری است، اما اگر جمعی هستید، باید برنامه خودتان را بگویید برای کشور چیست.
مردم گفتمان نمی‌خواهند
کرباسچی گفت: آن برادر می‌گوید مشکل ما در کشور، گفتمان است، نه آقا! مشکل مردم، گفتمان نیست. مشکل، زندگی مردم و مشکلات معیشتی مردم است. ما نباید فکر کنیم که فقط باید یک گفتمانی داشته باشیم که خارج و داخل برای ما کف بزنند و با این کف زدن مشکل مردم حل می‌شود!
کرباسچی با اشاره تلویحی به توئیت زدن‌های تاجزاده گفت: آقای تاجزاده! در شرایطی که ما هر روز در کشور یک مشکلی و یک توطئه علیه نظام جمهوری اسلامی و در واقع علیه مردم داریم، از داعش و منافقین و سلطنت‌طلب‌ها و توطئه اروپا و تحریم‌های امریکا و بی‌بی‌سی و ایران اینترنشنال و صدای امریکا و عرب‌های سعودی و امارات و نهضت نه به جمهوری و همه اینها دارند علیه ایران تبلیغ میکنند، آیا ما در نحوه بیانمان - حتی اگر فرض هم کنیم حق است - نباید دقت کنیم و باید هر روز صبح یک چیزی را توئیت کنیم که شب ابزاری شود به دست امریکا علیه همان مشکلات کشور و تحریم‌ها؟! و ابزاری بشود در رسانه‌های خارجی به اسم حقوق بشر علیه ایران؟! آیا نباید مصلحت‌سنجی بکنیم که اینها را کی و کجا و چگونه باید بگوییم که ضرر حرفهای ما بیشتر از منفعت آن نباشد؟!
کرباسچی گفت: اگر ما به گونه‌ای عمل کردیم که رفاه کشور و وضعیت زندگی مردم این باشد و کشور پیش نرود، تقصیر همه ماست. هم تندروی‌ها و کندروی‌ها تقصیر ماست.
قرار نیست هرچه شما بگویید همان شود
کرباسچی گفت: اگر ما هم نباشیم اصلاح طلبی در همان جناح اصولگرا و حتی در همان نیرو‌هایی که به قول شما هسته سخت قدرت هستند، باقی خواهد ماند. آقای تاجزاده! نقد رهبری نباید ابزار تبلیغاتی ما باشد. آقای تاجزاده قرار نیست رهبری آنچه را که شما می‌خواهید انجام دهند. این‌هایی که شما می‌گویید شخصی است یا مجموعه اصلاح‌طلبان قبول دارند؟
تاجزاده در همین زمینه گریزی به انتخابات مجلس زد و جایگاه کارگزاران نزد جریان اصلاح طلبی را به چالش کشید و گفت: در همین انتخابات مجلس ببیند کارگزاران اکثریت بودند یا آقای خاتمی که تکرار نکرد و گفت ما لیست نمی‌دهیم؟
کرباسچی: ولی آقای خاتمی آمد رأی داد.
تاجزاده: بله دوست من! آقای نبوی هم رفت رأی داد.
کرباسچی: این چه دو رو بازی‌ای است که طرف می‌رود رأی می‌دهد، اما اعلام نمی‌کند و به کسانی که از او پرسیده‌اند رأی دادی یا خیر، پاسخ نمی‌دهد.
تاجزاده در ادامه کارگزاران را به تکروی در انتخابات متهم کرد که برخلاف رأی اکثریت اصلاح طلبان لیست ارائه کردند و رأی دادند. او اذعان کرد که امروز هرکسی از اصلاحات ناراضی می‌شود می‌رود به سمت براندازی!
کرباسچی: اینکه آقای تاجزاده درباره انتخابات سال ۹۸ اینگونه می‌گوید از آن مغالطه‌های ایشان است. سال ۹۸ شورای عالی اصلاح طلبان که برای انتخابات تشکیل شده بود، ولی تصمیم گرفت که در انتخابات لیست ندهد، خودشان تصویب کردند کسانی که می‌خواهند در انتخابات شرکت کنند به نام خود احزاب لیست بدهند؛ بنابراین ما با مصوبه همان شورای عالی لیست دادیم و افراد خود را معرفی کردیم که البته چند حزب بود و تنها کارگزاران نبود؛ و اتفاقاً از خود ستاد همان شورا کسانی بودند که تماس می‌گرفتند از جمله دفتر آقای خاتمی که فلانی را در لیست بگذارید؛ بنابراین تکروی نبوده است. آنچه می‌گویم این است که راجع به یک اطلاعیه و یک نامه نیست. راجع به کل حرکتی است که شما به عنوان یک رویه برخلاف آنچه که در ذهن اصلاح طلبان است، دنبال میکنید.
در زمان جنگ ممکن بود کلی اشکالات راجع به مسائل کشور و حاکمیت باشد، اما امام می‌فرمودند الان که در شرایط جنگی هستیم باید همه حواس متوجه جنگ باشد. اگر امروز در شرایطی هستیم که ممکن است در برخی جهات بدتر از شرایط جنگ باشد، ما در چنین شرایطی چه وظیفه‌ای داریم؟ آیا وظیفه داریم صبح به صبح توئیتی بدهیم دست تبلیغات. برداشت من این است که نه آقای خاتمی و نه مجموعه عقلای اصلاحات از بهزاد نبوی تا بقیه با این نوع کار شما موافق نیستند. شما اگر می‌خواهید این رویه را دنبال کنید که این تک روی تاجزاده است. اشکالی هم ندارد. اما اینکه پای همه اصلاح طلبان نوشته شود، و عملاَ باعث بشود که یک تضاد و درگیری حل نشدنی بین مجموعه اصلاح طلبان و نظام پیش بیاید، بنده فکر می‌کنم این کار درستی نیست.
تاجزاده: هی می‌گویید امروز شرایط حساس است؛ اتفاقا بخش زیادی از شرایط حساس ایجاد شده بخاطر اشتباه‌های حاکمیت است؛ بنابراین باید تذکر داده شود تا شرایط اصلاح شود، در غیر این صورت شرایط روز به روز بدتر و تشدید می‌شود. این موارد را نمی‌بینیم، اما دو توئیت را می‌بینیم و بر اساس آن شأن رهبری را هم پایین آورده شده قلمداد می‌کنیم؛ این گونه نیست که، چون حالا من یک توئیت زده‌ام و در آن فلان حرف را زده‌ام، رهبری بر اساس توئیت یک نفر تصمیم بگیرد!
کرباسچی: اینها مغالطه است! در همان جمع سی چهل نفره اصلاحات نظرخواهی کنید که آیا این به صلاح اصلاح‌طلبان است که چنین توئیت‌هایی زده شود یا نه! آقای تاجزاده! ما باید وظیفه خودمان را انجام دهیم.
جلایی‌پور: آقای کرباسچی! آقای محسن گودرزی را بگذارید تا پایگاه مواضع آقای تاجزاده را در حزب خودتان بسنجند!
کرباسچی: این بحثها، پای بحث‌های دیگری را به میان می‌کشد. من هم می‌توانم بگویم شما در حزب خودتان نظرسنجی بگذارید و ببینید از میان هم‌حزبی‌های خودتان چند نفر تحریم انتخاباتی را که توسط شما رقم خورد قبول داشتند!
جلایی پور: خوب است شما ۲ هزار رأی آورده‌اید! اگر بیشتر رأی می‌آوردید چه طور با ما صحبت می‌کردید!
کرباسچی: جوسازی نکن آقای جلایی‌پور!
مجری [احسان]: آقای جلایی‌پور! یک سری از دوستان اصلاح‌طلب‌مان انتقاد‌های جدی‌تری دارند؛ وقت بگذارید تا به این انتقادات پاسخ داده شود.
جلایی‌پور: ما همه در ایران مشترک هستیم. اصلاحات یعنی اصلاح برای ایرانیان؛ فقط بحث رو کم کنی که نیست!
