به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی ان.بی.سی نیوز، ستاره شناسان شواهدی از وجود سیاره سوم در اطراف نزدیکترین ستاره به خورشید پیدا کرده اند که این ایده را تقویت می کند که وجود سیارات در اطراف ستارگان کهکشان، حتی برخی از کوچکترین آنها، رایج است.

در حالی که اندازه سیاره تازه کشف شده کمتر از نصف زمین است و احتمالاً گرمتر از آن است که امکان حیات در آن باشد، اما هنوز این احتمال وجود دارد که در اطراف «پروکسیما قنطورس»، نزدیکترین همسایه کهکشانی زمین، حیات وجود داشته باشد.

پروکسیما قنطورس که اندکی بیش از چهار سال نوری با زمین فاصله دارد، از مدت‌ها پیش به‌عنوان مکانی مهم برای بازدید در صورت خروج از منظومه‌ شمسی، توجه محققان و طرفداران داستان‌های علمی تخیلی را به خود جلب کرده است.

این جرم آسمانی در سال ۲۰۱۶ به مراتب جذاب‌تر شد؛ زمانی که ستاره شناسان سیاره‌ای را درحال چرخش به دور آن پیدا کردند. این سیاره با نام «پروکسیما بی» در کمربند حیات ستاره واقع شده است؛ جایی که دما احتمالاً برای جمع‌ شدن آب روی سطح آن مناسب است. تنها چند سال بعد، سیاره‌ دومی نیز به نام «پروکسیما سی» در اطراف ستاره یافت شد.

با کشف سومین سیاره فراخورشیدی احتمالی با نام «پروکسیما دی»، پروکسیما قنطورس احتمالاً خاستگاه طیف وسیعی از جهان‌ها است. درحال‌ حاضر نزدیکی این اجرام به زمین، آنها را به گزینه های اصلی برای مطالعات و مشاهدات بیشتر تبدیل می‌کند. ستاره شناسان می‌گویند سیاره‌های پروکسیما قنطورس می‌توانند شناخت دانشمندان را از چگونگی تشکیل سیاره‌ ها پیرامون ستارگان دور دست تکامل ببخشند.

«جوآئو فاریا» ستاره شناس و نویسنده اصلی مقاله ای در زمینه این کشف که در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شد، گفت: این سیاره در منطقه قابل سکونت ستاره نیست، بلکه در فاصله ای بسیار نزدیک به دور آن می چرخد. بنابراین بعید است در این سیاره آب در حالت مایع و شرایط برای زندگی مناسب باشد.

در واقع، این سیاره جدید آن قدر به ستاره خود نزدیک است - حدود یک دهم فاصله بین خورشید و عطارد - که فقط پنج روز طول می کشد تا یک دور کامل به دور ستاره بچرخد. همچنین این احتمال وجود دارد که این سیاره به صورت جزر و مدی قفل شده باشد؛ بطوری که یک طرف آن همیشه به سمت پروکسیما قنطورس باشد. فاریا گفت که این موضوع می تواند باعث افزایش دما شود و احتمال اینکه سیاره جوی پایدار داشته باشد را محدود می کند.

پروکسیما قنطورس یک ستاره کوتوله سرخ با فاصله ۴٫۲۸ سال نوری و نزدیک‌ترین ستاره به زمین پس از خورشید است و در صورت فلکی قنطورس قرار دارد. این ستاره در سال ۱۹۱۵ میلادی  و توسط رابرت اینز، رییس رصدخانه ملی آفریقای جنوبی کشف شد.